مسئله سه گانگی در جهان هستی چیزی نیست که از چشم کسی پنهان باشه. اما فکر نمی کنم که قبل از مرام کرکسی ها هیچ فیلسوفی موفق شده باشه که فرمول بندی به این دقت از این مسئله ارائه کنه.
در حقیقت نباید فراموش کرد که کلا سه صفت در دنیا وجود داره که اولی کیفیت رو مشخص می کنه ، دومی مقدار و ابعاد رو مشخص می کنه و سومی محل ساخت رو.
البته هر کدوم از این صفات هم سه حالت دارند یعنی از نظر کیفیت چیزها خوب، بد یا متوسط هستند
از نظر کمیت و ابعاد چیزها یا زیاد و کم و متوسط هستند یا بزرگ و کوچیک و متوسط
از نظر محل ساخت هم چیزها یا آمریکایی هستند یا ایرانی و یا متوسط.
مثلا بیوک یک ماشین خوب بزرگ آمریکایی است.
اما ژیان یک ماشین بد کوچیک ایرانی است.
در حالی که فیات یک ماشین متوسط متوسط متوسط است.

در همین زمینه من یک شعری سروده بودم که می خواستم به عرض برسونم.

فراوان دارد این مخلص ارادت / نه کم و نه میانه ، بی نهایت
اگرچه در جهان ، باشد سه حالت / زیاد اول و کم دوم، سه اوسط
مرا با دوستان حالت یکی است / فزون باشد همیشه این محبت


این شعر در حقیقت احسن الاشعار است چرا که یک شعر جامع و کامل است که کلیه جوانب امر در آن نام برده شده است.

در ضمن من لازم می دونم که در همینجا سام رو رسوا کنم چرا که دیشب هم برنامه استخر را پیچاند و بجای ورزش رفت سراغ تفریح. در هر حال من شدیدا معتقدم که در این حالت علاوه بر جوج مربوطه باید سالاد و نوشابه هم جریمه شود.

بیت :
گر حکم شود که جوج گیرند/ بهتر که ز اسکروچ گیرند.

معنی :
یعنی اینکه اگر اسکروچ جوج داد، این رفقای ما هم جوج می دهند.