جای هیچکدامتان خالی نبود. چندروز پیش را می گویم که با شکیبا رفتیم زنبق. انقدر قهوه افتضاحی به خوردمان داد که بیرون که آمدیم زود یکی یک آدامس انداختیم بالا تا مزه قهوه کوفتی را از بین ببرد.
حتی زنبق هم بدون علی پاک دیگر زنبق نیست. خیلی چیزها بدون دوستان دیگر آنچیزی نیستند که بودند. مثلا خانه ما که یک زمانی Chez chokouffe بود و امروز فقط خانه ماست.
تصمیممان را گرفته ایم که این آخر هفته دوستان را دعوت کنیم. هر کس هم نیامد خر است.

در ضمن ما یک کسانی را پیدا کردیم که حقیقتا نابغه اند. Mat Stone و Terry Parker را می گوییم. همان نوابغی که South Park را ساخته اند.
ما را که چند هفته است تعطیل کرده اند. 15 تا دی-وی-دی کارتون ساوت پارک را خریده ایم و تمام زندگیمان شده دیدن این کارتون. خداییش هر کسی که ندیده از دستش رفته. بخصوص دوستانی که در آمریکا هستند و این کارتون را دم دستشان دارند. اولین باری است در زندگیم که فکر می کنم ممکن است کسی وجود داشته باشد که حتی از پدرام و نیما هم بامزه تر باشد. من به این ترتیب، ندیده و نشناخته مقام مرام کرکسی افتخاری را به این دو نفر اعطا می کنم.