?�?�?�?�?�?�?�?�

?�?�?�?�?�?�?�?�?�?� ?�?�?�?� ?�?�?�?�?�?�?�?� ?�?�?�?�?�?�?�?�?�?�

Saturday, October 26, 2002

امروز نامه هام رو ديدم : مرام كركسي ها از همه دنيا نامه نوشته بودن
حتي چند تا نامه هم از طريق ژوله بهم رسيد.
مشتي ها :‌به خدا خيلي چوكتونم.

حالا اينحرفها رو بيخيال. بذارين بجاش نصيحت كنم :
هيچوقت صبح جمعه بيدار نشين كله پاچه بخورين و بعدش هم
قبل از ظهر ودكا بخورين و ظهر جمعه جوجه كباب بخورين
و بعد از ظهر جمعه چاپي با كيك بخورين
چونكه مي ميرين. يا لااقل مثل من براي مدتي مي ميرين.

حالا كه اينجوري شد به دستور آشپزي امروز توجه كنين :
نصف ليوان را با بستني شكلاتي پر مي كنيد . مابقي ليوان را
ودكا بريزيد. ميل كنيد.

مجبورم يادآوري كنم كه اين دستورهاي آشپزي هم سياسي هستند
هم اقتصادي هم فرهنگي هم مابقي چيزها.

اما اينبار همه تفسير ها رو به خود شما واگذار مي كنم.

مشق شب :
ده بار تايپ كنيد
من ديگر بعد از كله پاچه عرق نمي خورم كه بعدش جوجه كباب بخورم.

راستي يك چيزي : من اين ماجراي «ميخ آمپر» رو براي چند نفر
تعريف كردم يك هفته است دارن مي خندن. همونكه مي گفت :
ميخ آمپرم كو ؟ شكار آهو. تفنگ من كو ليلي جان تفنگ من كو.

حالا اين شعر رو كه نوشتم ياد يك چيزي افتادم :
سامــــي مياي بريم دوچرخه سواري ؟!

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home